.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Δεκέμβρης του ’44 (2) …Και ξημέρωσε η 3 του Δεκέμβρη. Τρεις του Δεκέμβρη!…


megalosdekemvrisΓράφει ο kokkiniotis

Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας στον Κόκκινο Δεκέμβρη του 1944 με ένα απόσπασμα από το κλασικό βιβλίο του Μενέλαου Λουντέμη «Ο Μεγάλος Δεκέμβρης». (Στο πρώτο μέρος του αφιερώματος, που θα συνεχιστεί τις επόμενες ημέρες, μπορείτε να διαβάσετε παλαιότερο σημαντικό κείμενο του Τάσου Κατιντσάρου: Δεκέμβρης ’44: «Αυτά τα κόκκινα σημάδια είναι από αίμα…»)

Ο Μενέλαος Λουντέμης στο βιβλίο του αυτό περιγράφει λογοτεχνικά τη μάχη των 33 ημερών, τη μάχη της Αθήνας, το “πριν” και το “μετά” της. Το βιβλίο γράφτηκε φορτισμένα, στη φωτιά των γεγονότων και του αγώνα. Ολοκληρώθηκε στις 16 Νοέμβρη του 1945. Στο συγκεκριμένο απόσπασμα, κρατώντας την απόσταση των αρχαίων τραγικών, δεν παρουσιάζει «επί σκηνής» το έγκλημα.

Η ημερομηνία «10 του Δεκέμβρη» που αναφέρεται στο κείμενο, είναι η προθεσμία που είχαν επιβάλει οι άγγλοι ιμπεριαλιστές για τον αφοπλισμό του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, του τιμημένου ΕΛΑΣ.

dekem-3prin-300x202Ο «ψηλός ολέθριος άνθρωπος», είναι βέβαια ο πρωθυπουργός του Σκόμπι και των άγγλων ιμπεριαλιστών Γεώργιος Παπανδρέου. Ο «προτέκτορας», όπως τον αναφέρει, “που αποκοίμιζε το λαό με τη ‘Λαοκρατία’ του”. Εδώ ο συγγραφέας αναφέρεται στον λόγο του Γ. Παπανδρέου για την απελευθέρωση της Αθήνας στο Σύνταγμα, όπου είχε πει το περίφημο: «Πιστεύομεν και εις την Λαοκρατίαν!».

Έτσι έχει καταγραφεί στην ιστορική μνήμη. Ακριβέστερα, ο “διάλογός του με το λαό” είχε διαμειφθεί -αμιγώς παπανδρεϊκά- ως εξής:

– «Ακούω ορισμένους από εσάς, να φωνάζουν δια Λαοκρατίαν».

Χαμός από κάτω τα συνθήματα: «ΛΑ-Ο-ΚΡΑ-ΤΙ-Α, ΛΑ-Ο-ΚΡΑ-ΤΙ-Α».

– «Ακούω άλλους πάλιν να φωνάζουν δια Μεγάλην Ελλάδα»

(τρεις κι ο κούκος… Όλη η πλατεία βροντοφώναζε ξανά: «ΛΑ-Ο-ΚΡΑ-ΤΙ-Α, ΛΑ-Ο-ΚΡΑ-ΤΙ-Α».)

– «Πιστεύομεν και εις την Λαοκρατίαν. Πιστεύομεν και εις την Μεγάλην Ελλάδα. Και θα φτιάξωμεν μίαν λαοκρατουμένην Μεγάλην Ελλάδα!»

Ας διαβάσουμε όμως το λογοτεχνικό απόσπασμα και θα επανέλθουμε.

…Και ξημέρωσε η 3 του Δεκέμβρη. Τρεις του Δεκέμβρη!…

Όποιος έζησε στις 3 του Δεκέμβρη, στις 4 μπορούσε να πεθάνει.

deke1944Ο προορισμός του ανθρώπου, που είναι: να κάνει κάτι μεγάλο ή να ζήσει κάτι μεγάλο, εκπληρώνεται. Γιατί ο λαός, ο Αθηναϊκός λαός, κείνη τη μεγάλη μέρα αποκαλύφθηκε μπροστά στο ίδιο του το μεγαλείο.

Η μέρα αποβραδίς ήτανε βροχερή. Ήτανε μια νύχτα βαριά από γεγονότα. Ο λαός είχε οχτώ χρόνια να πει: «Θα γίνει το δικό μου!» Οι δολοφόνοι τροχίζανε τα σπαθιά τους, ο λαός ετοίμαζε τη φωνή του.

Αύριο θα μιλήσουμε κι οι δυο. Είναι χιλιάδες χρόνια τώρα που η φωνή του λαού ακούεται, φτάνει να μην είναι παράφωνη.

Όλοι κοιμηθήκαμε σίγουροι και αποφασισμένοι. Ούτε στιγμή από κανενός το μυαλό δεν πέρασε ο δισταγμός. Ούτε στιγμή δεν ταλαντεύτηκε η ψυχή.

-Αύριο λοιπόν.

Ήτανε μια νύχτα που στα σπλάχνα της επώαζε τη θύελλα. Μέσα στους δρόμους της ψυχής άρχιζαν υπόκωφοι οι βρυχηθμοί του ανήμερου εκείνου θηρίου, που λέγεται «προδομένος άνθρωπος». Ο Λαός είναι λίμνη, δεν είναι ωκεανός, όμως- αλί στον που θα την ταράξει. Πρέπει νάναι ή τρελός ή κακούργος. Κι αλλοίμονο! ο δικός μας ήταν κι απ’ τα δυο.

Όμως ας ξαναγυρίσουμε στη νύχτα, σ’ αυτή τη νύχτα του μεγάλου διλήμματος.

Στους κρύους δρόμους κυλούσαν ύπουλες οι σκιές του κακού.

Ένας ψηλός ολέθριος άνθρωπος σηκώθηκε να πάει στο κρεβάτι του γράφοντας πάνω στο φάκελο της συνείδησής του τη λέξη Σφαγή.

Όλη τη νύχτα έβρεχε. Η ψυχή ήταν μουσκεμένη από ιδρώτα και δάκρυα.

Ολονυχτίς οι καμπάνες χτυπούσαν το σηκωμό του γένους. «Η πατρίδα σε κίνδυνο». Ολονυχτίς. Αύριο θα κατεβαίναμε όλοι, γιατί όλοι ήμασταν σύμφωνοι κι όλοι αδικημένοι. Την άλλη μέρα κλείσανε όλες οι πόρτες, τα παράθυρα, οι φάμπρικες κι ένας άνθρωπος κατέβηκε μέσα στην Αθήνα και τη γιόμισε. Ήταν 3 χιλιάδων χρόνων (όσο ήταν κι η αδικία).

Ήταν ήρεμος, αποφασιστικός. Είχε μια ολύμπια αταραξία και σιγουριά.

Πέρασε. Και στους δρόμους έμειναν τα’ αχνάρια του σαν αντίλαλοι απ’ την παντοδύναμη σιωπή. Περπάτησε με τα βήματα των προγονικών του θεών και ηρώων.

Μέσα στη φάτνη της ψυχής έσπαζαν μια μια οι πόρτες της μνήμης. Όσο όξος τον πότισαν οι προαιώνιοι δυνάστες, όσα λογχίσματα του δώσανε οι μισθοφόροι δούλοι. Ο άνθρωπος μ’ όσες φορεσιές και μ’ όσα χρώματα φόρεσε πάνω στη γη ο προλύτης, ο κάφρος, ο πληβείος, ο δουλοπάροικος.. με το χιτώνα, με τη μπλούζα, με την κελεμπία, με τη φέρμελη. Όλος ο άνθρωπος που έπασχε σ’ όλα τα κλίματα και τους καιρούς βρήκε τη φωνή του στις τρεις ακριβώς του Δεκέμβρη του 1944 μέσα στους δρόμους της Αθήνας. Λευτεριά ή θάνατος!

Οι φονιάδες είχανε αποφασίσει αποβραδίς: «Θάνατος!»

Είκοσι μερόνυχτα, οι Εγγλέζοι και οι δούλοι τους κόλλησαν απάνω σε μια ημερομηνία: «10 του Δεκέμβρη». Και σε μια λέξη: «αφοπλισμός». Ο προτέκτορας πήγαινε με τα νερά του Λαού. Τον αποκοίμιζε με την ισοπολιτεία και τη «Λαοκρατία» του.

Την 1 του Δεκέμβρη αδιάντροπα, απροειδοποίητα, δίνοντας μια κλωτσιά στα προσχήματα, φανερώνει ολόκληρο τον αποτρόπαιο σκοπό του. Ν’ αφοπλίσει, χωρίς όρους, τον Ελληνικό Στρατό για χάρη και προς όφελος των Εγγλέζων.

Αυτή ήταν η απότομη στροφή των 360 μοιρών που είχε υποσχεθεί.

Η υπαναχώρηση έγινε την 1 του Δεκέμβρη. Οι αντιπρόσωποι του Λαού στην Κυβέρνηση αποχώρησαν και το ανακοίνωσαν στο Λαό. Ο Λαός εγκαταλείπει τα έργα του και κατεβαίνει στο δρόμο να ζητήσει το λόγο. Ο υψηλός βλάκας απαντάει με φωτιά. Δεν τον συγκινούσε η φωνή του Λαού. Κείνος άκουε μόνο τη «φωνή του Κυρίου του»…

Ο Λαός κατεβαίνει να θάψει τα θύματά του…

Ήταν μια κηδεία που οι ζωντανοί δε θα ξαναδούν άλλη.

Οι μεγάλες αρτηρίες της πρωτεύουσας πλημμύρισαν από τον οργισμένο Λαοχείμαρρο.

Με βήματα βουβά και ψυχή γιομάτη κοχλασμό ο λαός σταμάτησε πάνω απ’ τα 28 φέρετρα. ήταν 28 κορμιά που έφυγαν απ’ ανάμεσά μας με έκπληκτα μάτια. Τα φέρετρα έκλειναν 28 στόματα που φώναξαν ως το θάνατο «Δικαιοσύνη!».. Και τώρα ξαπλωμένα διαμαρτύρονται δυνατότερα.
….

Το πλήθος πήγαινε με ασάλευτα, σκληρά μάτια προς το κοιμητήρι. Πάνω απ’ το κεφάλι του σάλευαν σαν καπνοί τα μαύρα πανιά και ματωμένες παντιέρες. Τα πόδια αυτά, αυτά τα μυριάδες πόδια, ήταν αποφασισμένα όλα να μην τον ξανακάνουν αυτό το δρόμο!

Στις τρεις η ώρα ολόκληρη η Αθήνα γονάτισε. Ένα φαρδύ ματωμένο πανί συγκέντρωνε σε δυο γραμμές όλο το νόημα του όρκου και της απόφασης:

«ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΔΙΑΛΕΓΕΙ: ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ Η ΤΑ ΟΠΛΑ»
alysides-opla
Ήταν σαν μια φωνή καφτερή και αμετάκλητη.

Ύστερα η πομπή τράβηξε για το κοιμητήρι. Η Αθήνα λυσίκομη ακολούθησε. Κι εκεί, πάνω απ’ το νωπό αίμα, πάνω απ’ το νωπό χώμα ο Λαός ορκίστηκε όρκο φοβερό: «Θάβω τους τελευταίους 28 μου νεκρούς. Ο 29ος θάναι ο φονιάς. Ή εγώ!»

Στο γυρισμό απ’ το κοιμητήρι οι ζεστές ακόμα κάννες των φονιάδων ξανάδιασαν και ξαναξάπλωσαν νέα κορμιά.

Τα γερμανικά βόλια, από Ελληνικό χέρι, ρίχτηκαν καφτερά πάνω στο λαό. Τότε το είδαμε ολοφάνερα: Πίσω απ’ τις πλάτες των φονιάδων μας σημάδευε τα κορμιά μας η ίδια η Αγγλία!

 

Το βασικό υλικό αυτού του άρθρου είχαμε αναρτήσει στις 3.12.2012 εδώ: http://vathikokkino.com/2012/12/%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BE%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B5-%CE%B7-3-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B5%CE%BA%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B7-%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF/

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 98.89% ( 18
Συμμετοχές )



7 σχόλια στο “Δεκέμβρης του ’44 (2) …Και ξημέρωσε η 3 του Δεκέμβρη. Τρεις του Δεκέμβρη!…

  1. Ανώνυμα

    Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ

    Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους Δρόμους
    Γυναίκες και Αντρες με Οπλα στους Ωμους
    στο Κόκκινο Λάβαρο Πάντα Πιστοί
    στην Σάλπιγγα Πλάι που μας Προσκαλεί!

    Συθέμελα Ρίχτε Παλάτια και Θρόνους
    Βαριές Αλυσίδες Πορφύρες και Νόμους
    Ντροπή στον Εργάτη, στον Σκλάβο Ντροπή
    στο Αίμα αν δεν Πνίξει Μια Τέτοια Ζωή!

    Εμπρός να Τσακίσουμε Τυράννους, Φασίστες
    της νέας Ελλάδας να γίνουμε χτίστες
    Ντροπή για το Νέο στη Μάχη αν δεν ριχτεί
    για την Λαοκρατία, την Τίμια Ζωή!

    ΕΛΛΑΔΑ και ΚΥΠΡΟΣ βαθειά Τιμημένα
    Δρόμοι κι Εδάφη που Βάφτηκαν μ’ ΑΙΜΑ
    μας στέλνουν μηνύματα, στέλνουν κραυγές
    Εμπρός Επαναστάτες, για Νίκες Λαμπρές
    μας στέλνουν μηνύματα, στείλουν κραυγές

    Εμπρός ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ, Εμπρός ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ!

    Reply
  2. Ανώνυμα

    Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ

    Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους Δρόμους
    Γυναίκες και Αντρες με Οπλα στους Ωμους
    στο Κόκκινο Λάβαρο Πάντα Πιστοί
    στην Σάλπιγγα Πλάι που μας Προσκαλεί!

    Συθέμελα Ρίχτε Παλάτια και Θρόνους
    Βαριές Αλυσίδες Πορφύρες και Νόμους
    Ντροπή στον Εργάτη, στον Σκλάβο Ντροπή
    στο Αίμα αν δεν Πνίξει Μια Τέτοια Ζωή!

    Εμπρός να Τσακίσουμε Τυράννους, Φασίστες
    της Ελλάδας να γίνουμε χτίστες
    Ντροπή για το Νέο στη Μάχη αν δεν ριχτεί
    για την Λαοκρατία, την Τίμια Ζωή!

    ΕΛΛΑΔΑ και ΚΥΠΡΟΣ βαθειά Τιμημένα
    Δρόμοι κι Εδάφη που Βάφτηκαν μ’ ΑΙΜΑ
    μας στέλνουν μηνύματα, στέλνουν κραυγές
    Εμπρός Επαναστάτες, για Νίκες Λαμπρές
    μας στέλνουν μηνύματα, στείλουν κραυγές

    Εμπρός ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ, Εμπρός ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ!

    Reply
  3. Ανώνυμα

    Είτανε Κυριακή Σαν Σήμερα!

    Εάν μπορούν να βρεθούν τα ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΑΤΙΣΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ για Την Ιστορία και Αιωνιότητα!!!

    Reply
  4. Ανώνυμα

    Και επειδή Πάλιωσε Το Σακάκι Μου φιλάρα από Αυτά που ακούμε … ΣΑΣ ΒΑΡΕΘΕΙΚΑ!

    Α. «Ας μη τολμήσουν ο Κος Σαμαράς κ. ο Κος Βενιζέλος, να διανοηθούν να προχωρήσουν σε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.

    Αρκετά Ρούφηξαν οι Τραπεζίτες από το Υστέρημα του Έλληνα.
    Δε θα βγάλουν στο Σφυρί και τη Πρώτη Κατοικία Ανεργων και Χαμηλόμισθων που Αδυνατούν να Ξεπληρώσουν ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ!
    Και να Εχουν Υπόψην τους.
    ΔΕΝ θα τους Ρίξουν οι Βουλευτές Τους!
    Ο ΛΑΟΣ θα τους Ρίξει!
    Ο ΛΑΟΣ με τους Αγώνες του στους Δρόμους.

    Και ΕΜΕΙΣ Αυτούς τους Αγώνες θα τους Στηρίξουμε με ΟΛΕΣ ΜΑΣ τις Δυνάμεις.
    Όπως θα στηρίξουμε και το κίνημα αλληλεγγύης ενάντια στους Πλειστηριασμούς Πρώτης Κατοικίας.

    Ας το Γνωρίζουν ΚΑΛΑ ΑΥΤΟ ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΣΙΡΑΚΟΤΣΟΓΛΑΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

    Όσο Υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ, Πλειστηριασμός Πρώτης Κατοικίας ΔΕΝ θα γίνει στην Ελλάδα.
    ΕΚΤΟΣ κι αν πάνε να τους κάνουνε σε καμιά ΆΛΛΗ ΧΩΡΑ τους Πλειστηριασμούς.

    Τάδε έφη Αλέξης – «Αυγή» 23 Αυγούστου 2013μ.Χ.

    ΚΑΙ ΤΟ ΨΕΜΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ… μπλά μπλά μπλά……

    Β. «Η ιστορική σημασία της μάχης για την ΔΕΗ Του Αλέξη Τσίπρα

    H ίδρυση της ΔΕΗ έγινε το καλοκαίρι του 1950. Ακριβώς 64 χρόνια μετά, έρχεται στη Βουλή νόμος που προβλέπει την ιδιωτικοποίηση, καλύτερα την εκποίηση των «φιλέτων» της ΔΕΗ. Των πιο παραγωγικών μονάδων, των λιγνιτικών πεδίων, των υδροηλεκτρικών εργοστασίων, των φραγμάτων, ενός πλούτου που είναι εξαιρετικά δύσκολο κανείς να τον κοστολογήσει. Και αυτός ο νόμος προωθείται στο θερινό τμήμα των 100 βουλευτών μέσα από διαδικασίες-εξπρές, που φανερώνουν την πρόθεση να αποκρυφτεί ένα μεγάλο εθνικής σημασίας θέμα από το λαό αλλά και από το σύνολο των βουλευτών. Όταν το 1950 αποφασίστηκε η ίδρυση της ΔΕΗ, υπήρχαν 385 ιδιωτικές εταιρείες που παρήγαγαν ηλεκτρική ενέργεια, από τις οποίες κάποιες είχαν απλή άδεια, κάποιες προνομιακή άδεια, κάποιες ήταν δημοτικές ή κοινοτικές…………Αν αυτοί οι άνθρωποι που έχουν μοναδικό στόχο το κέρδος αποκτήσουν όλα τα εργοστάσια, ούτε θα κάνουν αποκαταστάσεις στις περιοχές της Δυτ. Μακεδονίας και στο δίκτυο, ούτε θα σεβαστούν τους εργαζόμενους και φυσικά δεν θα νοιάζονται αν το ρεύμα ακριβύνει 2 και 3 φορές. Στην περίπτωση της ΔΕΗ δεν πρόκειται για μια αντίθεση ιδεολογική ή πολιτική που μπορεί να έχει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με την πολιτική της κυβέρνησης για ιδιωτικοποιήσεις, γενικά και αόριστα, δημόσιων οργανισμών. Εδώ πρόκειται για ένα εθνικής σημασίας θέμα. Γι αυτό τον λόγο, ανεξάρτητα από πιθανές διαφορετικές οπτικές που μπορούμε να έχουμε με άλλες πολιτικές δυνάμεις σε μια σειρά από ζητήματα, ακόμα και στο μείζον θέμα του ενεργειακού σχεδιασμού, στόχος μας είναι να συγκροτήσουμε ένα παλλαϊκό κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο, για την υπεράσπιση της ΔΕΗ που έχει στρατηγική σημασία για την εθνική οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας μας. Είναι ιστορική μας υποχρέωση.»

    Εντέλη στο Αριθμητικό κλάσμα ο παρανομαστής είναι ΠΑΝΤΑ Ο ΙΔΙΟΣ! Ο Αριθμητής αλλάζει! Προπροχθές Χούντα Χθές ΠΑΣΟΚ προχθές ΝΔ σήμερα ΣΥΡΙΖΑ αύριο Χ.Α. (Τας άλλας Συστημικάς Πολιτικάς Παραφυάδας Τας αφήνουμε)!! Ο Παρανομαστής Σταθερά ο ΊΔΙΟΣ ΑΠΟΙΚΙΑΚΟ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ!!!

    Καληνύχτα…..

    Reply

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.